RADA NAUKOWA
Barbara Gronostajska
dr hab. inż. arch., prof. Politechniki Wrocławskiej
Przewodnicząca konferencji
Członek Rady Wydziału – od 2008. Od 2010 członek Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej ds. Doktorantów. W grudniu 2010 została powołana do grona ekspertów Państwowej Komisji Akredatycjnej. Od roku 2010 jest Koordynatorem Wydziałowym obchodów Dolnośląskiego Festiwalu Nauki. Przynależność do organizacji: Komitet Architektury I Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk / KAiU PAN, Dolnośląska Izba Architektów, Towarzystwo Budowniczych Domów. Członek Rady Naukowej czasopisma: Architecturae et Ambitus, Białystok Technical University, Faculty of ArchitectureRecenzent czasopisma: Przestrzeń i Forma, Uniwersytet Zachodniopomorski.
Autorka wielu prac naukowych: 49 pozycji, w tym 36 publikacji: 1 habilitacja krajowa, 1 artykuł będący na Liście Filadelfijskiej, artykuły krajowe i zagraniczne, rozdziały w książkach oraz 13 opracowań niepublikowanych. Prace niepublikowane to: 1 doktorat i 12 raportów z prowadzonych prac naukowo-badawczych.
Grant KBN - Grant promotorski 7S10202804 - Oddziaływanie przestrzeni rekreacyjno-użytkowej na rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne budynków oraz zasady ich projektowania, zrealizowany w 1996 r.
Grant Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego – Grant badawczy - Procesy i kierunki przekształceń architektonicznych wybranych wrocławskich zespołów mieszkaniowych z lat 1970-2005 w oparciu o tendencje światowe, zrealizowany w 2007 r.
Promotor naukowy 10 doktorantów Studiów Doktorskich Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej.
Janusz Dobesz
prof. dr hab. Politechnika Wrocławska
Urodzony 5 sierpnia 1944, Kraków. 1970-1974 studia Historii Sztuki, Uniwersytet Wrocławski.1974, mgr historii sztuki - Uniwersytet Wrocławski, Wydział Filozoficzno-Historyczny, Instytut Historii Sztuki. 1978, doktor nauk technicznych - Politechnika Wrocławska, Wydział Architektury, Instytut Historii Architektury, Sztuki i Techniki. 2000, doktor habilitowany nauk technicznych - Politechnika Wrocławska, Wydział Architektury (wyróżnienie w konkursie Min. Infrastruktury). 2002, profesor nadzwyczajny Politechniki Wrocławskiej.
Prznależnośc do oranizacj: SHS (Stowarzyszenie Historyków Sztuki), DOCOMOMO, ICOMOS, Rada Ochrony Zabytków przy Urzędzie Ochrony Zabytków w Ostrawie (Czechy), Sekcja Historii Architektury i Ochrony Zabytków Komisji Architektury i Urbanistyki Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu.
Publikacje: Wrocławska architektura spod znaku swastyki na tle budownictwa III Rzeszy 1999; Wrocławskie dworce kolejowe; Wrocław. Czas i architektura; Polska. Dom tysiącletniego narodu, Kraków 2003; opracowanie katalogów wystaw J. Cybisa , Berlin 1990 r.; exlibrisu wrocławskiego z pocz. XX w., Berlin 1993 r.; „Architektura wrocławskiego modernizmu” 1995 r.; „Artyści Wrocławskiej Akademii Sztuki”, Halle 1995 r. Udział w polskich i międzynarodowych wystawach rysunku satyrycznego. Odznaczenia: Złota Odznaka PWr. – 1996 r.; Złoty Krzyż Zasługi – 2001 r.
Wojciech Kosiński
prof. zw. dr hab. inż. arch., Politechnika Krakowska
Urodzony we Lwowie w 1943 r. Studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej w latach 1961-1967.
Zatrudniony nieprzerwanie w Politechnice Krakowskiej od 1967 r. W latach 1968, 1969 i 1970 okresowa praca w biurach projektów w Trondheim (Norwegia). Doktorat w WAPK w 1976 r., habilitacja w 2001 r, stanowisko profesora PK od 2002 r. Profesor tytularny od r. 2011, prof. zwyczajny w PK od r. 2013. Promotor 9 rozpraw doktorskich.
W latach 1967-1970 praca w Katedrze Projektowania Architektury w Regionie. Prowadzenie wykładów i warsztatów w 10 krajach europejskich. W latach 1970-1990 praca w Instytucie Urbanistyki i Planowania Przestrzennego A-3 WAPK.
W latach 1989 - 1992 zastępca Głównego Architekta Krakowa. W latach 1995-1997 kierownik 7-osobowego grantu nt. dziedzictwa polskiego w Brazylii. W latach 1997-2000 kontrakt dydaktyczny na Wydziale Architektury w Münster (RFN).
Od roku 1990 praca w Instytucie Architektury Krajobrazu A-8 WAPK. W latach 2003-2004 dyrektor Instytutu Architektury Krajobrazu A-8 WAPK. Aktualnie zatrudniony w Pracowni Projektowania Krajobrazu IAK A-8 WAPK.
Właściciel i kierownik pracowni Studio AS (Architektura-Sztuka).
Krzysztof Gasidło
prof. dr hab. inż. arch., prof. zw. w Politechniki Śląskiej
Kierownik Katedry Urbanistyki i Planowania Przestrzennego, dziekan Wydziału Architektury w latach 2005-2012.
Inicjator uruchomienia studium podyplomowego Architektura Wnętrz i Wzornictwo a następnie kierunku architektura wnętrz na Politechnice Śląskiej.
Architekt i urbanista, autor wielu publikacji i opracowań dotyczących zagadnień rewitalizacji urbanistycznej (współautor programów rewitalizacji dla kilku miast), przekształceń obiektów i terenów przemysłowych, planowania regionalnego.
Autor wielu ekspertyz w tym dla Ministerstwa Rozwoju Regionalnego i Urzędu Marszałkowskiego województwa śląskiego.
Członek Wojewódzkiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w kadencjach od 2003 do 2014 roku, przewodniczący Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w Lublińcu w latach 2004-2009.
Członek władz Towarzystwa Urbanistów Polskich i Izby Architektów Rzeczpospolitej Polskiej.
Robert Masztalski
dr hab. inż. arch., prof. Politechniki Wrocławskiej
Prodziekan ds. nauki i kształcenia kadry
Kierownik Zakładu Urbanistyki Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej
Od początków swojej kariery zawodowej interesuję się zarówno architekturą jak i urbanistyką. W 1976 roku poszerzyłem swoje zainteresowania zawodowe o planowanie przestrzenne. W swoim życiu zawodowym zawsze aktywnie uczestniczył w projektowaniu w zakresie wszystkich trzech wyżej wymienionych dziedzin to jest architektury, urbanistyki i planowania przestrzennego. Od 2006 roku poświęciłem się wyłącznie urbanistyce i planowaniu przestrzennemu. Prowadzone przeze mnie prace badawcze zawsze były związane z problematyką struktur przestrzennych miast.
Moje obecne zainteresowania naukowe dotyczącą przekształceń urbanistycznych małych i średnich miast w Polsce i w Europie. Kontynuacja działań naukowo badawczych mających na celu analizę i próbę uogólnienia specyficznych procesów przekształcania struktur urbanistycznych małych i średnich miast Polski jest zgodna z założeniami Koncepcji zagospodarowania przestrzennego kraju 2030 dotyczącymi znaczenia i roli tych miast w systemie osadniczym Polski i Europy.
W pracach naukowo badawczych w znaczący sposób pomaga mi, prowadzona od wielu lat, moja działalność zawodowa w dziedzinie urbanistyki i planowania przestrzennego. Moje wieloletnie kontakty z władzami samorządowymi licznych gmin i miast województw dolnośląskiego, i wielkopolskiego owocują licznymi opracowania analitycznymi, studialnymi, koncepcyjnymi, urbanistycznymi i planistycznymi, które tworzą kapitalna bazę empiryczna do prowadzonych przeze mnie badań naukowych. Szczególnie opracowania wykonane po 1990 roku są wyjątkowo cenna bazą do badania procesów urbanistycznych zachodzących w tych miastach oraz naukowych prób szukania prawidłowości i formułowania uogólnień.
Prowadzone badania naukowe z zakresu urbanistyki i planowania przestrzennego są również wykorzystywane w procesie dydaktycznym na kierunku Architektura i Urbanistyka oraz Gospodarka Przestrzenna Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej.
Elżbieta Trocka-Leszczyńska
prof. dr hab. inż. arch., Politechnika Wrocławska, Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej
W 1970 ukończyła studia na Wydziale Architektury PWr. w 1970 r. otrzymując dyplom "z wyróżnieniem".
Od 1971 r. do chwili obecnej pracuje na Wydziale Architektury PWr., w Zakładzie Architektury Użyteczności Publicznej.
W 1975 r. otrzymała uprawnienia budowlane i projektowe. W 1978 obroniła pracę doktorską a w 1984 r. za działalność twórczą Ministerstwo Kultury i Sztuki nadało jej "Status twórcy". W 1996 r., uzyskała stopień doktora habilitowanego a za pracę habilitacyjną otrzymała nagrodę Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa (1997). Od 1998 roku jest profesorem nadzwyczajnym Politechniki Wrocławskiej.
Dorobek naukowy, obejmuje ponad 110 pozycji publikowanych, krajowych i zagranicznych. Jest również autorem i współautorem ponad 40 opracowań projektowych studialnych i realizacyjnych, w tym 11 nagrodzonych i wyróżnionych projektów konkursowych. Prowadzi zajęcia dydaktyczne związane z projektowaniem budynków społeczno-usługowych na kierunku Architektura i Urbanistyka i Gospodarka Przestrzenna oraz kursy wybieralne, związane z budownictwem regionalnym i usługowym, także dla doktorantów i na studiach podyplomowych.
Jest promotorem ponad 60 prac dyplomowych (nagrodzonych i typowanych do nagród), opiekunem studentów w konkursach architektonicznych (nagrodzonych w Warszawie, Londynie, Bordo) oraz studenckich praktyk i warsztatów projektowych w kraju i za granicą. Jest opiekunem naukowym 10 doktorantów studium doktoranckiego oraz 1 doktoranta spoza PWr. i jednego doktoranta w Oslo University. W latach 1991-1993 pełniła funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Architektury i Urbanistyki, a od 1993 r. - prodziekana Wydziału Architektury.
Jest członkiem Komisji Architektury i Urbanistyki Oddziału PAN we Wrocławiu.
Pracuje aktywnie w Stowarzyszeniu Architektów Polskich jako vice-prezes Zarządu Oddziału w latach 1984-1987, 1991-1997 oraz od 1997 r. Od 1997 r. jest członkiem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa oraz Komisji Remontów i Modernizacji. Od 1992 r. jest członkiem International Council for Building Research and Studies (CIB) i od 1990 - Working Commisson W-70 "Maintenance and Modernisation of Buildings" (CIB). Od 1997 r. jest członkiem International Society of Indoor Quality and Climate oraz Task Group - TG-28 przy CIB i ISIAQ.
Grażyna Schneider-Skalska
prof. dr hab. inż. arch., Politechnika Krakowska
Ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Pracę doktorską pt. "Rola wód otwartych w kształtowaniu miejskiego środowiska mieszkaniowego" wykonała pod kierunkiem profesora Witolda Cęckiewicza w roku 1986 roku. Rozprawa habilitacyjna nosiła tytuł pt. " Kształtowanie zdrowego środowiska mieszkaniowego. Wybrane zagadnienia". Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymała postanowieniem z dnia 26 lutego 2013 roku.
Jest autorką książki „Zrównoważone środowisko mieszkaniowe. Społeczne – oszczędne – piękne”.
Aktualnie jest Dyrektorem Instytutu Projektowania Urbanistycznego i Kierownikiem Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Elżbieta Niezabitowska
Prof. dr hab. inż. arch., prof. zw. Politechniki Śląskiej
Studia ukończyła w 1969 r. na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Pracę na Wydziale Architektury Politechniki Gliwickiej rozpoczęła w 1973 po stażu na budowie i trzyletniej praktyce projektowej. Pracę doktorską obroniła w 1976 r.,
a w 1992 r. uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego, tytuł profesora uzyskała w 1998 r.
W latach 1996-1999 pełniła rolę koordynatora lokalnego w programie TEMPUS Phare pt. „Quality Asessment Facility Management in Architecture”, a w latach 211-2012 była kierownikiem projektu badawczego międzynarodowego pt. „Wczoraj, dzisiaj i jutro polskich i niemieckich osiedli mieszkaniowych. Studium porównawcze modeli rozwoju urbanistycznego i ich akceptacji na przykładzie Lipska i Katowic“.
Jest autorem szeregu artykułów i autorem lub współautorem pozycji zwartych, z których ważniejsze to: „Budynek Inteligentny (red., 2005 r., nagroda Ministra), oraz „Oceny jakości środowiska zbudowanego i ich znaczenie dla rozwoju koncepcji budynku zrównoważonego” (red., wspólnie z D. Masły, 2007r., wyróżnienie Ministra).
Jest także autorem podręcznika akademickiego, który ukaże się w 2014 r. pt. „Metody i techniki badawcze w architekturze”.
Elżbieta Przesmycka
dr hab. inż. arch., prof. Politechniki Wrocławskiej
Agata Bonenberg
dr hab. inż. arch., Politechnika Poznańska
Agata Bonenberg ukończyła studia architektoniczne na Politechnice Krakowskiej, oraz na Fachhochschule Munster.
Odbyła praktykę zawodową w biurach projektowych w Niemczech, następnie pracowała jako architekt wnętrz w Melbourne w Australii, w biurze projektowym Extension Factory. Dalsze doświadczenia zdobyła pracując w Simpson & Brown Architects w Edynburgu.
Ważnym etapem w życiu zawodowym Agaty Bonenberg było stanowisko architekta w Renzo Piano Building Workshop w Genui, we Włoszech, gdzie przez rok pracowała przy projekcie Muzeum Nauki w Trydencie.
Od czasu uzyskania doktoratu, prowadzi pracę naukowo - dydaktyczną na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. Najważniejszymi opublikowanymi monografiami autorstwa Agaty Bonenberg są "Miasta i Mosty" (2007) "Kościoły, Klasztory i Krajobrazy Średniowiecznej Armenii"(2008), „Piękno miasta a empatia urbanistyczna na przykładzie Katanii na Sycylii”(2011). W 2008 została zaproszona jako visiting teacher na Architectural Association School of Architecture w Londynie, od 2007 roku współpracuje z Wydziałem Architektury Politechniki w Mediolanie oraz wygłosiła wykład na zaproszenie Wydziału Krajobrazu Pekińskiej Akademii Rolniczej.
W 2009 roku otrzymała grant Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na temat badawczy "Media, Przestrzeń, Architektura”. W lipcu 2010 roku, decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Agata Bonenberg otrzymała prestiżowe stypendium naukowe dla wybitnych młodych naukowców.
Uczestniczka seminarium na Uniwersytecie Harvard, Cambridge, USA “Social Media Strategies: Moving Your Brand Message to the Center of the Conversation” oraz członek ministerialnego Zespołu Interdyscyplinarnego do spraw oceny wniosków o przyznanie nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo- techniczne (2011).
Agata Bonenberg jest autorką ponad 40 prac naukowych.